-
1 obrachunek
сущ.• граф• заселение• отметка• подсчёт• поселение• расчет• расчёт• решение• соглашение• счет• счёт• урегулирование* * *obrachun|ekлл Р. \obrachunekku 1. подсчёт, расчёт, исчисление ň;2. \obrachunekki мн. перен. счёты;\obrachunek ki osobiste личные счёты;
3. перен. подведение итога (итогов);dokonać \obrachunekku подвести итоги; произвести (переоценку) прошлого+1. obliczenie 2. porachunki 3. podsumowanie
* * *м, Р obrachunku1) подсчёт, расчёт, исчисле́ние n2) obrachunki мн, перен. счётыobrachunek ki osobiste — ли́чные счёты
3) перен. подведе́ние ито́га (ито́гов)dokonać obrachunku — подвести́ ито́ги; произвести́ (переоце́нку) про́шлого
Syn:obliczenie 1), porachunki 2), podsumowanie 3)
См. также в других словарях:
rozliczyć — dk VIb, rozliczyćczę, rozliczyćczysz, rozliczyćlicz, rozliczyćczył, rozliczyćczony rozliczać ndk I, rozliczyćam, rozliczyćasz, rozliczyćają, rozliczyćaj, rozliczyćał, rozliczyćany «licząc rozdzielić coś (zwłaszcza pieniądze), dokonać rozrachunku … Słownik języka polskiego
obliczyć — dk VIb, obliczyćczę, obliczyćczysz, obliczyćlicz, obliczyćczył, obliczyćczony obliczać ndk I, obliczyćam, obliczyćasz, obliczyćają, obliczyćaj, obliczyćał, obliczyćany 1. «dokonać obrachunku» Obliczyć dochód, stratę. Obliczyć swoje oszczędności.… … Słownik języka polskiego
obrachunek — m III, D. obrachuneknku, N. obrachuneknkiem; lm M. obrachuneknki «stwierdzenie za pomocą rachowania wielkości, liczby czegoś (zwykle strat, dochodów itp.)» Dzienny, miesięczny obrachunek. Dokonać obrachunku. przen. Zrobić obrachunek z… … Słownik języka polskiego
obrachunek — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż IIa, D. obrachuneknku {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} obliczanie różnicy pomiędzy stratami a zyskami; także: wynik takiego obliczania; bilans : {{/stl 7}}{{stl 10}}Końcowy obrachunek.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
